Scheiden en rouwen

Als je gaat scheiden breekt een onzekere tijd aan, je weet niet waar te beginnen en aan de ene kant is je hoofd vol en aan de andere kant moet er zoveel geregeld worden. Bij scheiden hoort ook rouwen. En rouwen is niet makkelijk, kost veel energie en doet iedereen op zijn eigen manier en tempo.

De stekker eruit..

Het gebeurt op verschillende momenten dat mensen mij benaderen in het scheidingsproces. Zo heb ik meegemaakt dat mensen eigenlijk al jaren gescheiden van tafel en bed leefden en komen er  mensen die net hebben besloten om uit elkaar te gaan en ja zelfs eens is er vanaf het vakantieadres contact met me opgenomen. Op een bepaald moment hebben cliënten besloten uit elkaar te gaan, om de stekker eruit te trekken of de knoop door te hakken. Zelden is het zo dat beiden partners tegelijkertijd besluiten dat ze willen scheiden, meestal komt het initiatief van een van de twee.

Rouwcurve

Bij een scheiding komt een rouwproces kijken. Er moet als het ware een rouwcurve doorlopen worden. Als een van de partners uitspreekt te willen scheiden dan ontstaat er vaak bij de ander shock en daarna kunnen er een gevoel van verdoofd zijn ontstaan gevolgd door ontkenning, woede, zorg, verdriet etc. Als je op het dieptepunt zit, dat we ook wel de put noemen, heb je het laagste punt bereikt en kunnen er zelfs depressieve periodes volgen maar het goede nieuws is: Er is dan weer een weg omhoog. Je komt dan van berusting naar acceptatie en uiteindelijk ook integratie, je hebt een nieuwe balans gevonden en je bent gewend aan het nieuwe leven. Het rouwen is echter geen wandelpad wat je even aflegt en waar je fase na fase netjes doorloopt. Het kan alle kanten opgaan, soms is er een terugval of zijn  het drie stappen vooruit en daarna weer twee achteruit.

Tijdens mediationgesprekken laat ik de rouwcurve ook wel zien en laat ik cliënten aanwijzen waar zij volgens hen zitten in het proces. Vaak is er veel verschil tussen partners en hun voortgang van het rouwproces. Want ook diegene die graag scheiden wil gaat door een rouwproces heen, ook hij of zij heeft verdriet. Het grote verschil is dat (meestal) bij hem of haar dit proces al is begonnen terwijl de relatie nog voortduurde. Het kan dan voor de andere partner lijken alsof hun partner het minder moeilijk heeft met de scheiding omdat ze vaak hun emoties wat beter kunnen reguleren maar dat heeft dus alles te maken met dat zij verder zijn met hun rouw.

Kinderen

Niet alleen de partners ervaren rouw, ook de kinderen krijgen hiermee te maken. Zelfs al zijn ze al volwassen. Onderzoek heeft aangetoond dat het gemiddeld voor een kind/tiener ongeveer twee jaar duurt voordat ze qua geluksniveau op hetzelfde punt zitten als voor de scheiding. Hoe snel en hoe soepel dit gaat heeft alles te maken met hoe de ouders met elkaar omgaan. Ik zag laatst nog een jongetje hartverscheurend huilen en zijn vader beetpakken toen deze hem naar zijn moeder bracht. Er was groot verdriet op dat moment. En ik weet toevallig dat zijn ouders heel goed met elkaar omgaan, ze zijn een voorbeeld voor anderen, maar zelfs dan is er verdriet, gemis en worstelen met de loyaliteit. Bij kinderen gaat het rouwen ook iets anders dan bij volwassenen. Zij rouwen vaker in stukjes, het ene moment kan het ze aanvliegen en kunnen ze intens verdrietig zijn en het andere moment zijn ze weer vrolijk aan het spelen. Het verloopt grilliger en meer in fases of golven.

Geen fijne gebeurtenis

Feit is dat scheiden, ook al doen jullie het nog zo goed en heb je nog zo´n goede mediator die je begeleid, het blijft een moeilijk proces. 

Het gaat met vallen en opstaan: angst, boosheid, teleurstelling zijn gevoelens die los kunnen komen. En dat is helemaal oké. Gelukkig is de mediator er dan om ook te helpen. Als jullie het gevoel hebben dat jullie net het hoofd boven water kunnen houden of zelfs bijna aan het verdrinken te zijn dan hijs ik jullie weer op de kant, beloofd.